خوانش باختینی رمان حیاط خلوت

«حیاط خلوت» نوشتۀ فرهاد حسن زاده، یکی از رمان­های برگزیدۀ جشنوارۀ ادب پایداری است. این رمان از جمله آثار متفاوت در حوزۀ ادبیّات پایداری به شمار می رود. نگرش انتقادی به تبعات جنگ و حذف ارزش های برآمده از این واقعه سیاسی، اجتماعی، رمان مذکور را به اثری قابل تأمّل از منظر حوزۀ انسان­شناسی و جامعه شناسی ادبیّات بدل می­کند. از سوی دیگر، تجربۀ مبتنی بر زیست جهان نویسنده در زبان و اجتماع پس از جنگ، موجب بازتاب کیفیات زندگی و چگونگی تحوّلات فکری شخصیّت­های این رمان شده است. هدف این پژوهش، بازخوانی رمان حیاط خلوت با رویکرد میخائیل باختین است. نتایج این خوانش نشان می­دهد که در این رمان، حرکتی کارناوالی از سوی شخصیّت­ها برای ویرانگری نظم برساخته حاکمیت جامعه پس از جنگ صورت می­گیرد. در این حرکت نشانه­های متفاوت گفت­وگو، خنده، اعتراض، چند صدایی و نقیضه پدیدار می شود که نشان­دهنده جنبه­هایی از کیفیت زندگی انسان معاصر است.